تحریر نو - "آرسنیک و تور کهنه" از زبان کارگردان

حسین پارسایی: "آرسنیک و تور کهنه" یک کمدی کلاسیک و در عین‌حال یک تراژدی هولناک انسانی است و مخاطب را وادار به اندیشیدن می‌کند.

حسین پارسایی که این روزها مشغول آماده‌سازی نمایش "آرسنیک و تور کهنه" برای اجرا در تماشاخانه‌ی ایران‌شهر است، این اثر نمایشی را یک کمدی کلاسیک و در عین‌حال یک تراژدی هولناک انسانی می‌داند که مخاطب را وادار به اندیشیدن می‌کند.

تحریرنو: حسین پارسایی بعد از اجرای سه‌گانه‌ی نمایش "آب و آینه"، "سردار مهر و ماه" و "خواهرانه به‌وقت خیزران"، برای اجرای جدیدترین اثر نمایشی خود به‌سراغ نمایش‌نامه‌ی معروف و کمدی "آرسنیک و تور کهنه" رفته‌است.

او مدتی است به‌هم‌راه گروهی متشکل از چهره‌های شناخته‌شده‌ی تئاتر مشغول آماده‌سازی این اثر نمایشی برای اجرا در سالن استاد سمندریان تماشاخانه‌ی ایران‌شهر است.

پارسایی درباره‌ی جدیدترین اثر نمایشی خود با بیان این‌که نمایش‌نامه‌ی "آرسنیک و تور کهنه" نوشته‌ی جوزف کسلرینگ یکی از کمدی‌های معروف برادوی است که از دهه‌ی ۴۰ تاکنون اجراهای زیادی از آن در دنیا اجرا شده، درباره‌ی علت انتخاب این متن گفت: یکی از ویژگی‌های این نمایش‌نامه که برای من بسیار جذاب بود و می‌توانم به آن اشاره کنم این بود که متن در عین کمدی‌بودن، یک تراژدی هولناک انسانی است و مخاطب را وادار به اندیشیدن می‌کند. این مسئله یکی از دلایلی بود که دوست داشتم که این متن را روی صحنه ببرم.

او ادامه داد: نمایش‌نامه‌ی "آرسنیک و تور کهنه" که کامبیز کاهه آن‌را ترجمه کرده، برای اجرا در زمان حاضر نیاز به بازنویسی داشت. این‌کار با مشاوره‌ی پیمان قاسم‌خانی و هم‌راهی محمدرضا کوهستانی بازنویسی و درماتورژی شد و از نظر محتوایی نیز به‌روز شد. در واقع به‌نوعی اتفاقات روز در آن گنجانده شد تا برای مخاطب امروز جذاب باشد.

پارسایی با بیان این‌که قصه‌ی "آرسنیک و تور کهنه" درباره‌ی چیرگی عقل بر جنون است و با موقعیت‌های کمیکی که به‌وجود می‌آورد مخاطب را به چالش می‌کشد، درباره‌ی شیوه اجرایی‌ این متن نیز توضیح داد: در واقع روان‌شناسی شخصیت‌ها، صحنه‌پردازی و ایده‌ی اجرایی که بر آن تاکید داشتیم این بود که مخاطب صرفا به این نمایش به‌عنوان یک کمدی مفرح نگاه نکند و می‌خواستیم با درهم‌آمیختگی کمدی و تراژدی وجه تفکربرانگیز نمایش‌نامه حفظ شود.

وی هم‌چنین درباره‌ی چه‌گونگی انتخاب بازیگران نمایش گفت: در انتخاب بازیگر ما باید این را در نظر می‌گرفتیم که این نمایش یک کمدی موقعیت است و ما کم‌تر در آن طنز کلامی می‌بینیم به‌طور طبیعی انتخاب بازیگرانی که باید این نقش‌ها را بازی می‌کردند باید با دقت بیشتری صورت می‌گرفت. به همین روی برای هر کدام از نقش‌ها چند بازیگر را در نظر گرفته بودیم که نهایتا فکر می‌کنم با توجه به نوع طراحی اجرا این نمایش به انتخاب‌های خوب و مناسبی رسیدیم.

کارگردان این اثر در توضیح نقش جاناتان گفت: این فرد یک جانی فراری است که بعد از این‌که در هر کشوری دست به جنایت می‌زند دوست و هم‌کار او صورتش را جراحی با پلاستیک تغییر می‌دهد و در آخرین جنایتی که او و هم‌کارش در یکی از ایالت‌های آمریکا داشتند و از زندان به‌عنوان دو مجرم روانی فرار کردند، قرار بوده که صورت او مانند صورت دیوید بکهام باشد، اما چون این پزشک و هم‌کار جاناتان شب قبلش یک فیلم ترسناک از فرانکشتین دیده‌است، تحت تاثیر فیلم می‌تواند کارش را به‌درستی انجام بدهد و نهایتا صورت جاناتان را به‌شکلی درمی‌آورد که ترکیبی از دیوید بکهام و فرانکشتین است. در واقع علت انتخاب پژمان جمشیدی هم استفاده از این ویژگی او بود که الان هم فکر می‌کنم نتیجه گرفتم.

در این اثر نمایشی علاوه بر چهره‌هایی هم‌چون بهاره رهنما، بیژن بنفشه‌خواه، پژمان جمشیدی، سپند امیرسلیمانی، رامین سیاردشتی و اردشیر کاظمی که به‌عنوان بازیگر حضور دارند، پیمان قاسم‌خانی به عنوان مشاور کارگردان، محمدرضا کوهستانی به‌عنوان دراماتورژ و سیامک احصایی به‌عنوان طراح صحنه با پارسایی هم‌کاری می‌کنند.

این نمایش از ۱۱ مرداد هر روز ساعت ۲۱ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه‌ی ایران‌شهر روی صحنه می‌رود.