يک روانشناس؛
نظام آموزشی سالم و سازنده برای مقابله با اعتياد ايجاد شود
6 دی 1395 ساعت 10:20
يک استاد روانشناسی بالينی بر اين باور است كه برای حفظ نوجوانان و جوانان و پيشگيری از ابتلای آنان به مصرف مواد مخدر صنعتی و داروهای روان گردان بايد نظام آموزشی سالم و سازندهای برای اين قشر از جامعه ایجاد شود.
يک استاد روانشناسی بالينی بر اين باور است كه برای حفظ نوجوانان و جوانان و پيشگيری از ابتلای آنان به مصرف مواد مخدر صنعتی و داروهای روان گردان بايد نظام آموزشی سالم و سازندهای برای اين قشر از جامعه ایجاد شود.
به گزارش تحریرنو از ستاد مبارزه با مواد مخدر ماهور لياقت پیرامون پیشگیری و جلوگیری از ابتلا به مواد مخدر گفت : جلوگیری از ابتلای نوجوانان و جوانان به مصرف مواد مخدر نوعی علاج واقعه قبل از وقوع حادثه بوده و اعتیاد به مواد شيميایی و صنعتی نوعی بیماری اجتماعی، سیاسی، روانی، خانوادگی و جسمی غیر قابل علاج و صعب العلاج است که تنها راه درمان آن، پیشگیری است.
وی با بيان اينكه در نظام آموزشی فعلی تمرکز اصلی برفراگیری و رشد تحصیلی دانش آموزان است تا جنبه های دیگر شخصیت آنان، اظهار كرد: به طور کلی در مدارس مسائل اساسی آموزش و پرورش به دست فراموشی سپرده شده است ، در حاليكه نقش آموزش و پيشگيری از مسايلی مانند اعتياد به مواد مخدر كه آسيب های اجتماعی زيادي را نيز به دنبال دارد، بايد بيش از رشد تحصيلی آنان مدنظر قرار گيرد.
لياقت ادامه داد: در عصر كنونی ، نوجوانان و جوانان در محيط های آموزشی بيشترين تاثيرپذيری را از همسالان و اجتماع دارند كه بايد رويكرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر در مدارس مورد توجه جدی مديران و مسوولان قرار گيرد.
اين كارشناس ارشد روانشناسی بالينی ، به بومی سازی آموزش پيشگيری از اعتياد در مناطق مختلف اشاره كرد و گفت : با توجه به اینکه فرهنگ مردم در مناطق و شهرها و حتی در قومیتهای مختلف با همدیگر متفاوت است، کارشناسان آموزش و پرورش باید با شناخت فرهنگهای مختلف به شناخت الگوهای مصرف هر قشری بپردازند و به دنبال این باشند که عواملی که در هر فرد ایجاد تمایل برای مصرف مواد میکنند را بشناسند.
لياقت تصريح كرد: باید درک درستی از الگوی مصرف هر فرهنگ و خرده فرهنگ ایجاد شود و به این صورت نقشه جامعی تهیه شود و بنا بر آن نقشه و شرایط فرهنگی مختلف برای هر منطقهای برنامه پیشگیری طراحی شود.
وي با بيان اينكه قرار نیست آموزش عمومی به عنوان مثال درباره هروئین برای کودک دبستانی صورت گیرد، افزود: آموزش در این حوزه نیز به طبع مانند سایر حوزههای آموزش دارای سطح بندی است.
اين روانشناس ادامه داد: با توجه به سن دانشآموز و سطح درگیری وی با مساله اعتیاد به او اطلاعات داده شود و این موضوع هم باید مانند دروسی چون ریاضی و فیزیک باشد.
لياقت، ضمن مفید دانستن آموزش این مهارتها به دانشآموزان گفت : آموزش این مهارتها از جهات مختلف در مقابله با استرس و عوارض ناشی از آن که ممکن است فرد را به سمت مصرف مواد مخدر ببرد، مفید هستند.
وي افزود: این آموزشها که عمدتا بر اساس آموزشهای مبتنی بر نقش بازی کردن و کارگاههای بحث گروهی هستند، میتوانند به فرد کمک کنند که هیجانهایش را به درستی بیان و ابراز کند و خود مهارت "نه گفتن"به فرد کمک میکند که در مقابل فشارهای گروههای همسال و همگن بایستد و بر آنها غلبه کند.
لياقت تاكيد كرد: اقداماتی که در راستای پیشگیری از گسترش مواد مخدر صورت می گیرد باید استمرار داشته باشد از جمله تهیه و تکثیر بروشور و شروع کلاسهای آموزشی در مدارس برای نوجوانان انجام بگیرد.
وي ، ایجاد تعامل میان رشد تحصیلی و رشد شخصیتی دانش آموزان،کاهش میزان فشار برای پیشرفت تحصیلی آنان و مقابله با ترس و اضطراب که عموما بر فضای تحصیلی سایه می افکند، پرورش احساس ارزشمندی در کودکان،یعنی القای این مطلب به آنان که برای خود، خانواده و جامعه كه افرادی باارزش اند و ارزش آنان خیلی برتر و بالاتر از آن است که به مصرف مواد مخدر و داروهای روان گردان روی آورند و وقت خود را با اینگونه مسائل تلف کنند را از مسايل مهمی عنوان كرد كه بايد در راستای مبارزه اجتماعی با مواد مخدر مورد توجه قرار گيرد.
اين استاد دانشگاه خاطرنشان كرد: شيوع مصرف مواد مخدر در جامعه زنگ خطری براي آينده سازان اين مرز و بوم است و بايد آنان را از مضرات اعتیاد آگاه سازیم و وضع مناسبی برای بحث درباره مسائل اجتماعی برایشان ایجاد کنیم.
به گفته لياقت ، موضوع مهم در درمان این دانش آموزان آن است که سرگرمی های سالم و جالبی تدارک ببینیم و این سرگرمی ها را جانشین استعمال مواد مخدر کنیم تا هم خلا ترک اعتیاد را پر شود و هم آرامشی روانی برای آنها به وجود آيد.
کد مطلب: 9045
آدرس مطلب: http://tahrireno.ir/vdcj.xehfuqeyisfzu.html