تئاتر در تخیل مخاطب شکل می‌گیرد
استورات ساترلند با اشاره به این نکته که ساخت تئاتر یک هدیه به تماشاچی است، گفت: به‌نظرم تئاتر روی صحنه اتفاق نمی‌افتد بلکه روی تخیل جمعی مخاطبان شکل می‌گیرد.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۲۲
تحریرنو: جیمز استوارت ساترلند از کشور نیوزیلند یکی از داوران بخش رقابتی سی‌و‌سومین جشنواره‌ی تئاتر فجر است او درباره‌ی سادگی آثار به نمایش درآمده در جشنواره گفت: به‌نظرم سادگی همان‌قدر کارآیی دارد که کارهای سخت در تئاتر دارد. این سادگی به مخاطب این امکان را می‌دهد که از تخیل خودش استفاده کند. به‌نظرم تئاتر روی صحنه اتفاق نمی‌افتد بلکه روی تخیل جمعی مخاطبان شکل می‌گیرد آن‌جاست که می‌توانیم بگوییم سادگی قدرت بزرگی برای تئاتر است یا خیر. البته با یک نگاه دیگر می‌توانیم بگوییم سادگی در برخی از کارها نمادی از تنبلی یا بهانه‌تراشی باشد.
وی در ادامه تاکید کرد: به‌نظرم باید دقت زیادی داشته در انتخاب و گزینش سادگی داشته باشیم که این سادگی هم‌راه با تفکر باشد. به‌عنوان مثال دو کار "کودک وحشی" و "گفت‌وگوی فراریان" هر اجزای نمایش سادگی خودش را داشت اما اگر بخواهیم مقایسه کنیم اجازه‌ی تخیل در کار فرانسه بیش‌تر به تماشاچی داده می‌شد تا در کار ایران. می‌تواند دلیلش این باشد که نمایش "گفت‌وگوی فراریان" مضمون تئاتر در تئاتر بود این دو نمایش یک‌جورهایی در تضاد باهم هستند و سادگی متفاوتی را در او اثر می‌توان دید.
وی در پاسخ به این سؤال که دلیل اصلی سادگی در اجرای تئاتر چیست؟ گفت: خیلی ساده بخواهیم بگوییم دلیل مالی است، شاید پشتیبانی مالی اجازه ندهد آن‌چه در ذهن سازنده است به‌درستی اجرا شود. در همه‌جای دنیا ممکن است وجود داشته باشد طبیعت تئاتر است. شاید دلیل دیگر این باشد که فقط ۳۰درصد از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها و مدارس هنر می‌توانند از طریق هنر امرارمعاش کنند.
داور بین‌المللی سی‌و‌سومین دوره‌ی جشنواره‌ی تئاتر فجر در پاسخ به این سؤال که عمق و تفکر چه‌قدر در کارهای ایرانی دیده می‌شود گفت: منطقا این‌گونه است که باید فکر زیادی انجام شود تا کار روی صحنه برود که قطعا فکر می‌کنم این اتفاق رخ می‌دهد مثالی که می‌توانم بزنم این است که کارگردانی تئاتر مثل هدیه دادن به تماشاچی است و کسانی که در ساخت این هدیه مشارکت می‌کنند باید به‌صورت یک گروه کار کنند، به‌عنوان مثال نقاش می‌تواند به‌تنهایی کار را انجام دهد اما تئاتر یک کار گروهی است و یک فکر جمعی می‌خواهد که ساخته و مدیریت شود تا قابل عرضه به‌عنوان یک هدیه باشد لزوما این‌گونه نیست که این هدیه باید مقبول واقع شود این کار اتفاق می‌افتد بین این‌که تماشاچی این هدیه را دوستش داشته باشد یا نداشته باشند تفاوت وجود دارد.
وی در ادامه تاکید کرد: به‌نظرم باید دقت زیادی داشته در انتخاب و گزینش سادگی داشته باشیم که این سادگی هم‌راه با تفکر باشد. به‌عنوان مثال دو کار "کودک وحشی" و "گفت‌وگوی فراریان" هر اجزای نمایش سادگی خودش را داشت اما اگر بخواهیم مقایسه کنیم اجازه‌ی تخیل در کار فرانسه بیش‌تر به تماشاچی داده می‌شد تا در کار ایران. می‌تواند دلیلش این باشد که نمایش "گفت‌وگوی فراریان" مضمون تئاتر در تئاتر بود این دو نمایش یک‌جورهایی در تضاد باهم هستند و سادگی متفاوتی را در او اثر می‌توان دید.
وی در پاسخ به این سؤال که دلیل اصلی سادگی در اجرای تئاتر چیست؟ گفت: خیلی ساده بخواهیم بگوییم دلیل مالی است، شاید پشتیبانی مالی اجازه ندهد آن‌چه در ذهن سازنده است به‌درستی اجرا شود. در همه‌جای دنیا ممکن است وجود داشته باشد طبیعت تئاتر است. شاید دلیل دیگر این باشد که فقط ۳۰درصد از فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها و مدارس هنر می‌توانند از طریق هنر امرارمعاش کنند.
داور بین‌المللی سی‌و‌سومین دوره‌ی جشنواره‌ی تئاتر فجر در پاسخ به این سؤال که عمق و تفکر چه‌قدر در کارهای ایرانی دیده می‌شود گفت: منطقا این‌گونه است که باید فکر زیادی انجام شود تا کار روی صحنه برود که قطعا فکر می‌کنم این اتفاق رخ می‌دهد مثالی که می‌توانم بزنم این است که کارگردانی تئاتر مثل هدیه دادن به تماشاچی است و کسانی که در ساخت این هدیه مشارکت می‌کنند باید به‌صورت یک گروه کار کنند، به‌عنوان مثال نقاش می‌تواند به‌تنهایی کار را انجام دهد اما تئاتر یک کار گروهی است و یک فکر جمعی می‌خواهد که ساخته و مدیریت شود تا قابل عرضه به‌عنوان یک هدیه باشد لزوما این‌گونه نیست که این هدیه باید مقبول واقع شود این کار اتفاق می‌افتد بین این‌که تماشاچی این هدیه را دوستش داشته باشد یا نداشته باشند تفاوت وجود دارد.
کد مطلب: 2327
