انسان‌های سنگی رونمایی شدند
نمایشگاه "آینه‌های سنگی" که دوشنبه ۲۴ آذرماه در گالری میرمیران خانه‌ی هنرمندان گشایش‌یافته شامل عکس‌هایی با تاکید بر بافت‌های ایجادشده بر سنگ‌ها در نمای ساختمان‌های تهران است.
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۳۱
نمایشگاه "آینه‌های سنگی" که دوشنبه ۲۴ آذرماه در گالری میرمیران خانه‌ی هنرمندان گشایش‌یافته شامل عکس‌هایی با تاکید بر بافت‌های ایجادشده بر سنگ‌ها در نمای ساختمان‌های تهران است.
تحریرنو: صادق صفایی در حاشیه‌ی افتتاح نمایشگاه "آینه‌های سنگی" درباره‌ی آثار ارائه‌شده‌اش گفت: مجموعه عکس‌هایی که شاهدش هستید به‌دنبال یک کار تجربی آغاز شدند و قرار بود طی آن کانسپتی شکل بگیرد و هم‌چنین تصمیم داشتم در کنار عکس‌ها پرفورمنسی نیز طراحی و اجرا کنم. اما به‌دلیل این‌که شرایط لازم فراهم نشد فقط به ارائه‌ی خود تصاویر بسنده کردم. به‌این‌ترتیب در حقیقت عکس به‌عنوان یک مدیوم کامل در معرض دید مخاطب قرار گرفت و درنهایت با آوردن توضیحاتی در شناس‌نامه‌ی اثر سعی شد که آن کانسپت موردنظر اتفاق بیفتد.
صفایی در تشریح مفهوم موردنظرش در ثبت عکس‌ها، اضافه کرد: ما به‌دلیل غرق‌شدن در روزمرگی و گرفتاری‌های روزمره انگار از اتفاقات پیرامونی خودمان دور می‌شویم و حس‌مان و آنتن‌های دریافتی‌مان انگار کند می‌شود و متاسفانه حساسیت‌های‌مان را نسبت به‌موضع انسانی خودمان از دست می‌دهیم.
وی گفت: من برحسب اتفاق در عکس‌هایی که می‌گرفتم متوجه شدم انگار در سطح شهر، سنگ‌هایی که در کف یا نما کارشده چیزی مثل آن چیزی که ما در مینیاتور می‌بینیم که هنرمند نقش کوه را برمی‌دارد و در دل آن کوه، چهره‌هایی را کشف می‌کند و آن را تقویت می‌کند، وجود دارد. فکر می‌کنم معادل معاصر آن نگاه هنری می‌تواند این فضای هنری‌ای باشد که از عکاسی بافت سنگ‌ها به وجود آمده است. چهره‌هایی که در سایه‌روشن‌های ساعات مختلف روز در میان سنگ‌ها هویدا می‌شوند.
این هنرمند در ادامه اظهار کرد: در برخی از این آثار من روی چکش‌خوردگی‌های سنگ‌ها، برگ سبز کشیده‌ام و از سایش سبزی آن‌ها بر روی سنگ عکاسی کرده‌ام نتیجه‌اش این شد که یک جنگل سنگی به‌وجود آمد. انگار طبیعتی است که در دل‌سنگ وجود دارد. دلیل ساییدن برگ‌بر روی سنگ‌ها این بود که نمی‌خواستم به‌صورت دیجیتال به عکس‌ها رنگ اضافه کنم و می‌خواستم عکس‌ها خالص باشند، درنتیجه برای نزدیک کردن سنگ به بافت طبیعی از برگ استفاده کردم. تنها دخالتی که در این عکس‌ها صورت گرفته بر روی شدت یا ضعف رنگ در اثر بوده است که معمول و مرسوم نیز هست.
وی با اشاره به‌عنوان نمایشگاه، بیان کرد: آینه قرار است یک نوع انعکاس را نشان بدهد و درنتیجه وقتی مقابل عکس‌ها قرار می‌گیریم، عنوان آینه این اندیشه را ایجاد می‌کند که عکسی که می‌بینیم آیا من انسان را نشان می‌دهد که تبدیل به سنگ شده‌ام. درواقع به تفکر واداشتن مخاطب در مقابل این عکس‌ها منظور اصلی من بوده است و نه ارائه‌ی صرف جزئیات یک سنگ از محیط شهری و امیدوارم که این نتیجه را در نمایشگاه شاهد باشم و این ایده در اجرا هم موفق باشد.
صفایی در پایان تاکید کرد: ویژگی مهم این عکس‌ها بازی با نور خورشید است یعنی اگر یک ساعت قبل یا یک ساعت بعد این عکس‌ها گرفته می‌شدند، دیگر چهره‌ها و فیگورهایی که در آن‌ها دیده می‌شوند، شکل نمی‌گرفتند. به‌همین دلیل فقط در ساعت‌های خاصی از روز می‌شد این تصاویر را ثبت کرد. من درواقع خواسته‌ام با این نمایشگاه یادآوری کنم که در میان روزمرگی‌ها، انسان‌ها دارند به سنگ تبدیل می‌شوند.
گفتنی است که صادق صفایی متولد سال ۱۳۴۰ در شهر طبس و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده‌ی هنرهای زیبا است. ساخت فیلم مستند، باعث آشنایی بیش‌تر او با زبان تصویری و درنهایت پی‌گیری حرفه‌ای هنر عکاسی شد. در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده‌است: همین سنگ نما‌های اطراف‌مان در شهر، توگویی آینه می‌شوند، حرف می‌زنند انگار. عکس نگاره‌های سنگی، مونولوگی است که از زبان سنگ‌ها بیان می‌شود.
در این نمایشگاه حدود ۲۰ عکس در معرض دید و فروش قرار گرفته و علاقه‌مندان برای دیدن آثار این نمایشگاه می‌توانند تا ۲۹ آذرماه همه‌روزه از ساعت ۱۳ تا ۲۰ به نشانی: خیابان آیت‌اله طالقانی، خیابان موسوی‌شمالی، خانه‌ی هنرمندان ایران، نگارخانه‌‌ی میرمیران مراجعه کنند.
تحریرنو: صادق صفایی در حاشیه‌ی افتتاح نمایشگاه "آینه‌های سنگی" درباره‌ی آثار ارائه‌شده‌اش گفت: مجموعه عکس‌هایی که شاهدش هستید به‌دنبال یک کار تجربی آغاز شدند و قرار بود طی آن کانسپتی شکل بگیرد و هم‌چنین تصمیم داشتم در کنار عکس‌ها پرفورمنسی نیز طراحی و اجرا کنم. اما به‌دلیل این‌که شرایط لازم فراهم نشد فقط به ارائه‌ی خود تصاویر بسنده کردم. به‌این‌ترتیب در حقیقت عکس به‌عنوان یک مدیوم کامل در معرض دید مخاطب قرار گرفت و درنهایت با آوردن توضیحاتی در شناس‌نامه‌ی اثر سعی شد که آن کانسپت موردنظر اتفاق بیفتد.
صفایی در تشریح مفهوم موردنظرش در ثبت عکس‌ها، اضافه کرد: ما به‌دلیل غرق‌شدن در روزمرگی و گرفتاری‌های روزمره انگار از اتفاقات پیرامونی خودمان دور می‌شویم و حس‌مان و آنتن‌های دریافتی‌مان انگار کند می‌شود و متاسفانه حساسیت‌های‌مان را نسبت به‌موضع انسانی خودمان از دست می‌دهیم.
وی گفت: من برحسب اتفاق در عکس‌هایی که می‌گرفتم متوجه شدم انگار در سطح شهر، سنگ‌هایی که در کف یا نما کارشده چیزی مثل آن چیزی که ما در مینیاتور می‌بینیم که هنرمند نقش کوه را برمی‌دارد و در دل آن کوه، چهره‌هایی را کشف می‌کند و آن را تقویت می‌کند، وجود دارد. فکر می‌کنم معادل معاصر آن نگاه هنری می‌تواند این فضای هنری‌ای باشد که از عکاسی بافت سنگ‌ها به وجود آمده است. چهره‌هایی که در سایه‌روشن‌های ساعات مختلف روز در میان سنگ‌ها هویدا می‌شوند.
این هنرمند در ادامه اظهار کرد: در برخی از این آثار من روی چکش‌خوردگی‌های سنگ‌ها، برگ سبز کشیده‌ام و از سایش سبزی آن‌ها بر روی سنگ عکاسی کرده‌ام نتیجه‌اش این شد که یک جنگل سنگی به‌وجود آمد. انگار طبیعتی است که در دل‌سنگ وجود دارد. دلیل ساییدن برگ‌بر روی سنگ‌ها این بود که نمی‌خواستم به‌صورت دیجیتال به عکس‌ها رنگ اضافه کنم و می‌خواستم عکس‌ها خالص باشند، درنتیجه برای نزدیک کردن سنگ به بافت طبیعی از برگ استفاده کردم. تنها دخالتی که در این عکس‌ها صورت گرفته بر روی شدت یا ضعف رنگ در اثر بوده است که معمول و مرسوم نیز هست.
وی با اشاره به‌عنوان نمایشگاه، بیان کرد: آینه قرار است یک نوع انعکاس را نشان بدهد و درنتیجه وقتی مقابل عکس‌ها قرار می‌گیریم، عنوان آینه این اندیشه را ایجاد می‌کند که عکسی که می‌بینیم آیا من انسان را نشان می‌دهد که تبدیل به سنگ شده‌ام. درواقع به تفکر واداشتن مخاطب در مقابل این عکس‌ها منظور اصلی من بوده است و نه ارائه‌ی صرف جزئیات یک سنگ از محیط شهری و امیدوارم که این نتیجه را در نمایشگاه شاهد باشم و این ایده در اجرا هم موفق باشد.
صفایی در پایان تاکید کرد: ویژگی مهم این عکس‌ها بازی با نور خورشید است یعنی اگر یک ساعت قبل یا یک ساعت بعد این عکس‌ها گرفته می‌شدند، دیگر چهره‌ها و فیگورهایی که در آن‌ها دیده می‌شوند، شکل نمی‌گرفتند. به‌همین دلیل فقط در ساعت‌های خاصی از روز می‌شد این تصاویر را ثبت کرد. من درواقع خواسته‌ام با این نمایشگاه یادآوری کنم که در میان روزمرگی‌ها، انسان‌ها دارند به سنگ تبدیل می‌شوند.
گفتنی است که صادق صفایی متولد سال ۱۳۴۰ در شهر طبس و فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده‌ی هنرهای زیبا است. ساخت فیلم مستند، باعث آشنایی بیش‌تر او با زبان تصویری و درنهایت پی‌گیری حرفه‌ای هنر عکاسی شد. در بخشی از استیتمنت این نمایشگاه آمده‌است: همین سنگ نما‌های اطراف‌مان در شهر، توگویی آینه می‌شوند، حرف می‌زنند انگار. عکس نگاره‌های سنگی، مونولوگی است که از زبان سنگ‌ها بیان می‌شود.
در این نمایشگاه حدود ۲۰ عکس در معرض دید و فروش قرار گرفته و علاقه‌مندان برای دیدن آثار این نمایشگاه می‌توانند تا ۲۹ آذرماه همه‌روزه از ساعت ۱۳ تا ۲۰ به نشانی: خیابان آیت‌اله طالقانی، خیابان موسوی‌شمالی، خانه‌ی هنرمندان ایران، نگارخانه‌‌ی میرمیران مراجعه کنند.
کد مطلب: 1995
