دغدغه‌های حسین علیزاده
حسین علیزاده که قرار است به‌زودی دور سوم کنسرت‌هایش در ایران برگزار کند، از دغدغه‌هایش گفت.
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۴
تحریرنو: نشست حسین علیزاده در حالی در کاخ نیاوران برگزار شده بود که این نشست با کنفرانس مطبوعاتی محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردش‌گری کشور، تداخل پیدا کرده‌بود.
این هنرمند پیش‌کسوت تار و سه‌تار نیز در حضور این مدیر به دغدغه‌هایش پرداخت و گفت: پس از انقلاب‌اسلامی سفرها و کنسرت‌های ما بیش‌تر به خارج از کشور معطوف شده‌بود و تعداد اجراهای خارج از کشور ما بیش‌تر بودند و این باعث‌شد موسیقی ایرانی به‌خارج از ایران عرضه شود.
او ادامه داد: معمولا در بسیاری از کشورهای دنیا از مکان‌های تاریخی یا موزه‌ها استفاده‌ی بهینه می‌شود. آن‌ها در واقع هیچ مکانی را بدون استفاده نمی‌گذارند. مثلا در اروپا کارخانه‌ای قدیمی وجود دارد که بخشی از هویت تاریخی آن‌ها محسوب می‌شود. برای همین به‌جای این‌که کارخانه را خراب کنند آن‌را بازسازی کرده و برای سالن کنسرت از آن استفاده می‌کنند.
علیزاده در این رابطه گفت: اما ما وقتی به شهرهای مختلف ایران سفر می‌کنیم حسرت می‌خوریم که این‌قدر مکان زیبا داریم اما از آن چنین استفاده‌ای نمی‌شود. در حالی‌که این محیط‌ها آن‌قدر جذبه دارند که حس احترام و آرامش در انسان ایجاد می‌شود. حافظیه یکی از این مکان‌های تاریخی است.
او هم‌چنین گفت: گاهی که در شهرهای کوچک کنسرت می‌دهیم در حالی که امکانات زیادی ندارند و حتی سالن‌شان کوچک است وقتی وارد سالن می‌شویم حس قوی و توجه شنوندگان سالن را برای ما در درجه‌ی چندم قرار می‌دهد آن حس عاطفی عمیق انگیزه‌ی خوبی برای من است. این سفرها برایم سرچشمه‌ی الهام‌هایی از مناطق مختلف است و باعث می‌شود با موسیقی‌دان‌ها، فرهنگ‌ها و شنوندگان مختلف آشنا شویم.
او در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: در حدود ۳۵سال گذشته تا به‌حال نشده کنسرتی را اجرا کنیم و تا آخرین لحظه منتظر لغو آن نباشیم. دیگر رویین تن شده‌ایم. برایم سخت است در کشور خودم صحبت از سخت‌بودن اجرای موسیقی کنم. اجرا در شهرستان‌ها هم که جای خود را دارد و ریسکش بالا است. گاهی رفتارهای توهین‌آمیزی صورت می‌گیرد که نه تنها در شان هنرمند بلکه در خور ملت ایران نیست و امیدوارم به‌زودی حل شود.
علیزاده در ادامه گفت: ما وزارت‌خانه‌ای به نام فرهنگ و ارشاد اسلامی داریم که منجی چنین مسائلی است و باید از هنرمند حفاظت کند. قانون‌مدارترین آدم‌ها در این کشور هنرمندان هستند که به پاس احترام به قانون فقط با مجوز فعالیت می‌کنند، زیرا یا باید با این شرایط کار کنیم یا از مملکت بروی که البته من هیچ‌وقت به این دومی فکر نکرده‌ام. من این‌جا را خانه و کشور خودم می‌دانم.
خالق "به تماشای آب‌های سپید" گفت: وزارت ارشاد باید مجوزهایش در کل کشور معتبر باشد. اما متاسفانه این‌طور نیست. وقتی پایت را از تهران بیرون می‌گذاری. همه‌چیز ناامن می‌شود. آدم‌هایی که ذی‌صلاح نیستند، در کار دخالت می‌کنند که البته ما اجازه‌ی دخالت نمی‌دهیم و اگر بخواهد این چنین شود از کنسرت صرفه‌نظر می‌کنیم.
علیزاده گفت: بارها شده‌است مردم یک شهرستان از کنسرتی راضی بودند و خواستار تمدید آن شدند. در حالی‌که همه‌ی شرایط برای این کار فراهم بوده‌است مسئولان موافقت نکردند زیرا نخواستند مردم به چیزی که آن‌ها دوست ندارند توجه کنند. ای‌کاش مسئولان درک‌شان را بالا ببرند.
این هنرمند پیش‌کسوت گفت: اگر موسیقی جزو هنرها نیست و ممنوع محسوب می‌شود به ما اعلام کنند. هنرمندانی هستند که تمام تلاش‌شان را می‌کنند برنامه‌ای برای مردم اجرا کنند اما مسئولین هستند که تمام تلاش‌شان را به‌کار می‌گیرند تا این برنامه‌ها نباشد.
آهنگ‌ساز فیلم سینمایی "ملکه" در ارزیابی خود از فعالیت‌های دولت جدید گفت: یک‌سال از فعالیت این دولت می‌گذرد و در همه‌ی عرصه‌ها آماری ارائه شده‌است و همیشه چیزهای مثبت گفته می‌شود. به‌هرحال مردم از آن‌جایی که نیاز به امید داشتند در رای‌گیری شرکت کردند. و من آن‌زمان به شوخی می‌گفتم ای کاش آقای روحانی به‌جای کلید، کلید سُل در دستش می‌گرفت. من با مسئولین رابطه‌ی تنگاتنگ ندارم. اما همین که ما امروز در رابطه‌ی ناامنی با کنسرت‌ها صحبت می‌کنیم خودش مشکل است.
او گفت: ۳۶سال است که نمی‌توانیم در حافظیه کنسرت بدهیم. موسیقی مقوله‌ای است که هنوز بین مسئولان جا نیفتاده است. آیا رئیس‌جمهور تا به‌حال به‌صورت مستقل درباره‌ی موسیقی صحبت کرده‌اند؟ اصلا چرا نباید "ربنا" پخش شود؟ این‌که مجازترین موسیقی است. بسیاری از مسائل موسیقی حل نشده‌است زیرا بخشی از آن به‌موضوع شرع بر می‌گردد.
حسین علیزاده معتقد است که هیچ‌گاه تجربیات هنرمندان پیش‌کسوت به‌کار گرفته نشده‌است و هنرمندان تنها به‌خاطر عشق و سماجت‌شان فعالیت می‌کنند.
او در نهایت گفت: من شخصا رضایت ندارم. البته هم‌چنان با جوان‌ها کار می‌کنم.
کد مطلب: 1140
